Nobel ödüllü yazar Hermann Hesse’nin
yazmış olduğu bir kitap Siddhartha. Kitabın ilginç ismi baş karakterimizin
adından geliyor. Siddhartha bir kendinle konuşma, aydınlanma ve ruhsal yolculuk
kitabı. Karakterimiz kendini dünyanın tüm nimetlerinden çekmiş sadece
ruhsallığa önem veren bir Brahman. Kitabın ilerleyen sayfalarında bu Brahmanın
ruhsal yolculuğuna, değişimine, ilerleyişine, kendini anlamlandırma çabasına
tanık oluyoruz. İnsanı okurken her cümlesinde başka düşüncelere iten ve
gerçekten bir sorgulama durumuna sokan düşünsel bir hikaye. Bana göre bir
yolculuk kitabı Siddhartha. Somut anlamda olmasa da ruhsal olarak hep yolda
olan ve durunca kendini tedirgin hisseden birinin hikayesi. Varacağı yolu bilemeyen ama yoldan da kendini
alıkoyamayan birinin düşünceleri. Kitabın bu mistik konusunu tamamlayan bir
diğer etken de şiirsel dili. Genellikle bu şekilde içselliği, kendinle
konuşmayı, tartışmayı konu alan kitaplar okurken bir süre sonra dikkatimizin
dağılmasına ya da sıkılmaya yol açabilir. Ama bu kitabın öyle akıcı ve şiirsel
bir dili var ki, okurken kelimeler yuvarlanıp gidiyor gibi hissediyorsunuz. Ve
bu durum kendini arayan bu keşişin hikayesine de oldukça yakışıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder